Hoe gaat het nu?! Onderaan de meest recente update onder —Nieuw—-
Zaterdag 24 april - Maandag 26 april 2021
Zaterdag:
Na een telefoontje "Je moet nu naar de Tigglhal komen, Bram heeft een ongeluk gehad!" ga ik op stand Papa!
Focus en gaan. Bij aankomst zie ik mijn gozer op de grond liggen, aantal mensen er om heen en Elisabeth over hem heen gebogen.
Ik kniel naast hem, hij is erg onrustig en wil niet aangeraakt worden. Na een update heb ik het verhaal.
Bram is in volle vaart met zijn step over de kop gegaan en op zijn hoofd terecht gekomen. 5 minuten buitenwesten geweest claimd een omstander.
Ambu is gebeld. Na ongeveer 15 minuten komt een arts in een ambu-auto ter plekke, zoals ze dat in hulpverleners taal noemen. Hij checkt Bram en vraagt naar het verhaal.
Bram wil niks, alleen met rust gelaten worden.Ik krijg niet duidelijk of hij ons herkend. Uiteindelijk komt de ambu en gaan we richting UMCG.
Op de spoed gaat alles gelukkig in sneltrein vaart. Foto's, echo's en een CT scan. En dan....afwachten. De neuroloog komt met slecht nieuws. Hij heeft naast een flinke hersenkneuzing ook 2 bloedingen in zijn hoofd door de val en een scheurtje in zijn schedel. Het scheurtje is aan de buitenkant niet te zien en sluit naadloos aan.
De bloedingen zijn niet groot. Of ze nog bloeden weten we niet. Hij gaat voor observatie naar M4.
Op M4 gelukkig een kamertje alleen, prikkel arm. Controles zijn goed en pupillen reageren goed en zijn even groot.Bram slaapt de meeste tijd. Elk uur wekken en controles. We installeren ons en nu... weer afwachten.
Zondag-Maandag:
We hebben heel af en toe even contact. Hij herkent ons gelukkig wel! Bram slaapt het meest van de tijd. Is met vlagen even helder en adequaat. Dit geeft ons goede hoop.
Zondag tussen ons in op de wc....heeft gelukkig geplast en stuurde ons de wc uit :). Ook heeft hij een hapje langevinger, 2 hapjes appel en een slok thee gehad. Slaapt daarna weer. De nacht was onrustig en lang.
Maandag morgen heb ik hem gedouched en was hij even helder. De rest van de tijd.. slapen.
De neuroloog kwam rond elf uur voor een update. Controles nog steeds goed en naar om de 3 uur. Check neurologische functies lijken goed, kleine afwijking in het gezicht rechts. Zelf zien we het niet. Deze week nog een MRI om de bloedingen in het hoofd nog wat beter in kaart te brengen. Fysio-, Ergotherapie en kinderarts in consult. Pijn medicatie en iets tegen de misselijkheid continueren. Infuus aangepast met extra toevoeging Kalium. Of Bram volledig hersteld is nu nog niet te zeggen......afwachten. En Bram.....slaapt.
Ik loop rondjes als een ouwe circus beer, M4, iets met ogen, AH, vijver, ..heb ik nu voor af na het lopen gegeten?
Elisabeth belt, Bram is erg onrustig.
Bij binnenkomst “Pap, mama trekt haar schoenen aan, we gaan naar huis!” Dit betoog gaat nog even door. Infuus uit en in zn eigen bed is het doel. Als hij door begint te krijgen dat wij niet om te praten zijn voor een enkeltje Ten Boer, zet hij zijn laatste redt middel in: “Waar is mijn telefoon?!” Wat dan kerel? “Dan bel ik 112!!!”.
Tijdens dit toneelstuk vraag me af of dit het gevolg is van het stoten van zijn hoofd tijdens een toiletgang, nรจh dit is een teken van herstel, het komt goed!
Intussen wordt er druk overlegd met de Neuroloog.. hij mag zo nodig Haldolala! Even later hangt dit aan, het moet even zijn werk gaan doen, zegt de verpleegkundige. Een flinke dosis minuten later is het weer sereen. Het deuntje uit de film Jaws knalt door m’n hoofd als ik de verpleegkundige binnen zie komen...tijd voor de controles. We halen samen alles uit de kast om het moment uit te stellen. Niet voor ons, maar voor ons manneke. Gelukkig heeft de vpk vaker met dit emotionele bijltje gehakt en blijft empatisch maar toch professioneel. Controles zijn goed!
En Bram....Bram slaapt gelukkig weer.
Bram gisteren (27 april) tegen de Neuroloog:
“Mw, als u mij nou uw telefoonnummer geeft, dit infuus uit..kan er even een plakkertje op. Dan ga ik naar huis en beloof als het niet gaat dat ik u bel en terug kom!”
Vanmorgen (28 april)
Artsenvisite is geweest. Bram is aan het verwerken dat naar huis gaan er nog even niet in zit ๐. Pedagoog, fysio en ergotherapie komen deze week nog langs. MRI hoogstwaarschijnlijk deze week, maar daar hangt geen ontslag van af. De Neuroloog vond dat hij nog niet voldoende is hersteld om vertrouwd naar huis te kunnen.
Hij kreeg net wat kaartjes en die doen hem erg goed. Daarom zet ik hieronder het adres ๐
Bram Medema
Verpleegafdeling M4 - kamer 2
Postbus 11120
9700 CC Groningen
Vrijdag 30 april
Bram heeft nu 2 nachten goed geslapen. Geen onrust meer en dus gelukkig ook geen haldol. De verschillende therapeuten lopen af en aan. Er is een dagprogramma opgesteld en de fysio komt straks met hem oefenen. Bram knapt zienderogen op en we zijn net even buiten geweest
Gisteren samen met de ergotherapeut een tosti gemaakt. Dit ging redelijk goed. De inprenting is nog niet wat het moet zijn. Maar het is weer een stap vooruit naar herstel! sAvonds hebben we het gezellig en kletsen veel.....veel van hetzelfde nog ๐. Het is soms een soort van korte timeloop...veel herhaling van wat hij al heeft verteld.
Geduld is momenteel mijn beste vriend en grootste vijand. Het feit dat hij soms in 2 minuten 20x hetzelfde verteld of aangeeft begint wel z’n tol te eisen. Ik hoop dat het dagprogramma meer afleiding biedt.
En Bram....die zit met zijn gedachten al in z’n bootje op het water in de zon...samen met zijn zo gemiste matties.
Papa slaapt vanavond thuis. Bram zit gezellig met z’n moeder voor de voice...popcorn...drankje...dropje ๐
en dan lekker samen slapen.
Jullie ook slaap lekker, laat de buiten wereld los en knuffel je dierbaren extra lang vanavond...morgen...overmorgen....
Alles waar ik van hou in mijn gozer is uitvergroot, versterkt, ongeremd. Mijn oma zei altijd “overdaad schaadt”...sorry oma, in dit geval ga ik even omdenken... nog meer om van te houden!
Vandaag het beslissende familiegesprek. Bram zit met zijn gedachten al in de auto naar huis. Naar zijn eigen bed, zijn bootje, zijn matties. Wat ik denk doet er even niet toe.
Bram heeft net zelfstandig gedoucht. Kleed zich zelfstandig aan en laat net als altijd de vuile was voor z’n ...mama liggen.
In de kamer naast ons ligt een jongen, kreunt de hele nacht. Heeft ook een hersenletsel en voor het grootste deel al dagen geen contact met de wereld. De wereld is wat mijn gozer gelukkig nog heeft. Slechts de val en de dagen erna komen (nog) niet terug. Wat hij tot nog toe heeft bereikt, gedaan, beleeft, alles is er of komt langzamerhand weer terug. Ik voel me gezegend...
Nu het familiegesprek nog.
De neuroloog begint met Bram te vragen om nog even te herhalen wat er allemaal is gebeurt. Het is een hink-stap-sprong naar het nieuws over hoe nu verder. Nog niet naar huis is de alles vernietigende boodschap voor Bram. Ontroostbaar, boos en ontroostbaar. Zoals met de meeste emoties momenteel is deze ook extreem.
Het plan is een aantal weken revalidatie in Beetsterzwaag. Nog geen bootje, eigen bed en chillen met z’n matties.
Ik weet me even geen raad met alle emoties en z’n moeder helpt door te zeggen dat ik beter even koffie kan halen.
Als ik terugkom is Bram al wat rustiger en lijkt zich bij het besluit neer te leggen.
Morgen om 10 uur worden we verwacht in Beetsterzwaag....De neuroloog heeft Bram in het gesprek nog wel geprezen voor zijn snelle herstel: “Als ik een top tien zou maken van kinderen die snel herstellen na zo’n flinke klap, sta je zeker in de top 3!”
Dat verdient een Mc Donalds!
Morgen dus naar Beetsterzwaag voor, naar verwachting, een kort durende opname. Bram blij dat hij naar een andere omgeving gaat en maakt al weer nieuwe plannen!
Bram hersteld goed, mede door de bewonderenswaardige positieve mindset van mijn gozer. Wat een wilskracht. Ik heb diep respect voor mijn zoon...diep respect.
Tot in Beetsterzwaag
Onderweg :)
Vanmorgen om 10 uur aangekomen in Beetsterzwaag. Eerste indruk is prima! Drukke dag, Bram doet het goed ๐๐ผ. Ik ga nu even instorten, morgen meer ๐.
LET OP!
Ik heb een nieuwe post geplaatst. Hier de nieuwe link:
https://bramdeviking.blogspot.com/2021/05/revalideren-in-beetsterswaag.html
Je kunt ook in de "oude post" met pijltje terug, dan kom je op mijn BLOG met alle Posts (ja, het is echt een woord)
Geef hem naar een dikke knuffel! Sterkte daar en als weer iets kunnen doen, roep je maar! L.y.m.f.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor Bram en jullie! Gr Marije
BeantwoordenVerwijderen