Revalideren in Beetsterswaag

Woensdag 5 mei



Ik zit met mijn laptop in de algemene ruimte beneden. Een van de ruimten van de Ronald Mc Donald Hoeve. Niet voor een Big-Mac, maar vanwege een Big Smack. 

De val die Bram heeft gemaakt probeer ik al dagen uit mijn hoofd te weren. De klap moet enorm geweest zijn...en ik was er niet bij om hem op te vangen. Mijn ventje heeft bijna een uur lang, in zijn eigen urine, op de grond gelegen, schreeuwend dat we van hem af moeten blijven, dan weer even weg. En ik kon niks anders voor hem doen dan naast hem zitten en zeggen dat we er voor hem zijn, in de hoop dat hij mij hoort. Ik wil het uit mijn hoofd en focus me op zijn snelle en goede herstel.

We zijn nu 12 dagen verder en sinds gisteren in het revalidatiecentrum. Hoe lang weten we nog niet precies. Verwachting is weken, geen maanden. Bram weet het wel..."2 weken pap!". 2 weken, dan ben ik weer thuis. Het is vandaag een verplichte vrije dag hier in het centrum. Op de verpleegkundigen na zijn er geen therapeuten. Nog geen druk programma, even tijd om te aarden. Gisteren kennis gemaakt met alle betrokken disciplines en morgen gaat het revalidatieprogramma van start. 

Bram heeft het in zijn hoofd om hier te gaan vissen, dus zijn we vandaag naar een Hengelsport winkel geweest om wat nieuwe spulletjes te kopen. Prima bezigheidstherapie.



De Hoeve ligt direct achter het revalidatiecentrum. Bram is vanavond voor het eerst alleen op zijn kamer en sinds 12 dagen überhaupt weer alleen. Toen ik weg ging zat hij met wat leeftijds- en lotgenoten in de gezamenlijke ruimte wat te drinken. Het is nu inmiddels 23:17 en hij heeft mij nog niet gebeld. Dus ik ga ook proberen te slapen.

De locatie is fijn en prima gelegen. De hoeve is van alle gemakken voor zien. Maar toch...




Reacties

Populaire posts van deze blog

Maar, hoe is het nu met jou!?